Doc.gr
Posted: Tuesday, 17 September 2013
Κοσμητολογία και μοιοπαθητική ΙΙ
Το Δέρμα-Μέρος Β
Συνέχεια προηγούμενου άρθρου...
Πρόωρη  γήρανση του δέρματος.
          Η κοσμητολογία χρησιμοποιείται ευρέως όχι μόνο για θεραπευτικούς λόγους αλλά και προληπτικά.
          Η γήρανση είναι μια διαδικασία, που είναι προγραμματισμένη από τα 18 μας χρόνια, απλά πραγματοποιείται αργά και σταθερά. Κάθε δέκα χρόνια το δέρμα χάνει περίπου 6% από το πάχος του, ενώ η επιδερμίδα σιγά-σιγά μεταβάλλεται. Ένας από τους σημαντικότερους μηχανισμούς γήρανσης του δέρματος είναι η υπερέκκριση ορμονών από τα επινεφρίδια , που οδηγεί σε αποδόμηση πρωτεϊνικών συμπλεγμάτων όπως είναι το κολλαγόνο και η ελαστίνη. Πιο συγκεκριμένα το δέρμα  γίνεται λεπτό και εύθραυστο (δημιουργούνται εύκολα εκχυμώσεις και τηλεαγγειεκτασίες-ευρυαγγείες), ευάλωτο, ξηρό και αφυδατωμένο, κηλιδωμένο (εμφανίζονται διαταραχές στη μελάγχρωση-πανάδες, φακίδες, υπερκερατωσικές βλάβες) ρυτιδωμένο και ελαστωτικό (κρεμασμένο, χωρίς ελαστικότητα).
          Ο ίδιος μηχανισμός ενεργοποιείται και σε χρόνιες στρεσογόνες καταστάσεις με αποτέλεσμα τη γήρανση του ανθρώπινου οργανισμού σε όλα τα επίπεδα. Προληπτικά και προκειμένου να καθυστερήσουμε αλλά και να ελαχιστοποιήσουμε την εμφάνιση των σημείων γήρανσης στο δέρμα αλλά και στον οργανισμό γενικότερα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε,  μεταξύ άλλων και εναλλακτικές, ολιστικές θεραπευτικές μεθόδους όπως είναι η ομοιοπαθητική.
 
1)Υπερμελαγχρώσεις: πανάδες, μέλασμα, κηλίδες φακίδες, καφέ σημάδια γήρανσης, σημάδια από τον ήλιο.

          Τέτοιου είδους βλάβες εμφανίζονται συμμετρικά στις παρειές του προσώπου, στο άνω χείλος, στο μέτωπο, στο υπερόφρυο, στη μύτη στον πώγωνα, ενώ τα αίτια εμφάνισης είναι ποικίλα. Συχνά απαντούν κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης ή όταν υπάρχει κάποια λειτουργική βλάβη στον οργανισμό (ηπατική ή επινεφριδιακή βλάβη, σε αναιμία, σε νευρολογικές αλλά και μεταβολικές διαταραχές, σε υπερθυρεοειδισμό κλπ). Επίσης, κάποιες φορές οι βλάβες υπερμελάγχρωσης και ιδιαίτερα στο πρόσωπο υποδηλώνουν παθολογία σε επίπεδο μήτρας και ωοθηκών, ή ακόμη μπορεί να υποδηλώνουν και επερχόμενη πρόωρη εμμηνόπαυση.

Ομοιοπαθητικά σκευάσματα, που χρησιμοποιούνται ευρέως για την αποκατάσταση (στο μέτρο του δυνατού) των βλαβών αυτών είναι:

α) Petroselinum: Εξισορροπεί τη χρωματική ανομοιογένεια στο δέρμα, ενυδατώνει, ενδείκνυται για λεύκανση του δέρματος, όπως επίσης και για την εξαιρετική αντιφλεγμονώδη δράση του.

β) Taraxacum: Συνιστάται για τα σημάδια γήρανσης ιδιαίτερα μετά από μακροχρόνια έκθεση στον ήλιο, αλλά και ως αντιφλεγμονώδες.

γ) Sepia: Μοναδικό φάρμακο για τις καφέ και κίτρινες κηλίδες ιδιαίτερα περιστοματικά αλλά και στην περιοχή της μύτης.

δ) Phosphorus:Για καφεοειδείς βλάβες σε όλο το σώμα.

ε) Curare: Ενδείκνυται συχνά για τη θεραπεία του μελάσματος.

στ) Thuja: Για ελαφρές υπερμελαγχρώσεις σε λιπαρό δέρμα.

Άλλα ομοιοπαθητικά φάρμακα, που χρησιμοποιούνται με επιτυχία είναι: Sulphur, Nux Vomica, Antimonium crudum, Causticum, Natrium carbonicum, Caulophyllum.

 
 2)Μυρμηγκιές και ακροχόρδωνες στο πρόσωπο.

          Πρόκειται για βλάβες, που υποτροπιάζουν συχνά με τις συμβατικές θεραπείες όπως είναι η κρυοθεραπεία ή η διαθερμοπηξία και το laser. Αντίθετα τα αποτελέσματα με την ομοιοπαθητική θεραπεία είναι εντυπωσιακά.

Από τα πλέον κοινόχρηστα φάρμακα για το σκοπό αυτό είναι:

·       Nitric acid: Ιδιαίτερα σε βλάβες, που εντοπίζονται γύρω από τα χείλη.

·       Antimonium crudum: Σε βλάβες, που εμφανίζονται στην περιοχή του γενείου.

·       Causticum: Σε μυρμηκίες, που παρατηρούνται στη μύτη.

 
3)Αγγειακές  βλάβες στο πρόσωπο.

          Εντυπωσιακή είναι η ομαλοποίηση της μικροκυκλοφορίας στο δέρμα μετά από τη χρήση του ομοιοπαθητικού Arnica Montana τόσο τοπικά όσο και από το στόμα. Ιδιαίτερα σε εντοπισμένη διάταση του φλεβικού δικτύου ενδείκνυται το ομοιοπαθητικό φάρμακο Gelsemium sempervirens.

 
4)Οιδηματώδες (πρησμένο πρόσωπο).

          Ανάλογα με την εντόπιση του οιδήματος, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά από άλλους παράγοντες, που έχουν να κάνουν κυρίως με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κάθε ανθρώπου χρησιμοποιούμε:

α)Spigelia: Σε οίδημα, που εμφανίζεται μετά τον ύπνο.

β)Apis: Σε περιοφθαλμικό οίδημα

γ)Lycopodium: Όταν το πρήξιμο εμφανίζεται μεταξύ των οφθαλμών και στη βάση της μύτης (ριζορίνιο).

δ)Kali carbonicum: Όταν το οίδημα εντοπίζεται μεταξύ των οφρύων (φρυδιών) και στα άνω βλέφαρα.

ε)Muriatic acid: Σε οίδημα του κάτω χείλους

στ)Pulsatilla: Ενδείκνυται σε εξοίδηση του προσώπου πριν την έμμηνο ρύση αλλά και όταν πρήζονται τα πτερύγια των ώτων.

5)Μαύροι κύκλοι κάτω από τα κάτω βλέφαρα.

          Το δέρμα στην περιοχή των βλεφάρων και γύρω από αυτά είναι πολύ ευαίσθητο αλλά και περίπου τρεις έως πέντε φορές πιο λεπτό σε σχέση με το δέρμα στο υπόλοιπο πρόσωπο. Οι μαύροι κύκλοι εμφανίζονται συχνότερα σε κληρονομικά προδιατεθειμένα άτομα και χειροτερεύουν από την αϋπνία, τη σωματική κόπωση , το άγχος, και τις καταχρήσεις. Οφείλονται σε κακή κυκλοφορία της λέμφου αλλά και σε ανεπάρκεια του φλεβικού δικτύου  στην περιοχή.
          Βέβαια, πολύ συχνά συνοδεύουν διάφορες παθολογικές καταστάσεις σε ψυχικό, ή σωματικό επίπεδο, όπως είναι η κατάθλιψη, η νεφρική καθώς και η καρδιακή ανεπάρκεια και γίνονται πιο εμφανείς με την πάροδο της ηλικίας.
Η ομοιοπαθητική έχει εφαρμογή και στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Η χορήγηση του ενδεικνυόμενου κάθε φορά ομοιοπαθητικού σκευάσματος επιδρά ευεργετικά και στους μαύρους κύκλους. Συνεπικουρικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επιθέματα με Nux Vomica ιδιαίτερα αν το πρόβλημα αποτελεί εκδήλωση αλλεργίας ή αν συνυπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες όπως είναι το υπέρμετρο κάπνισμα και η κακή διατροφή. Επίσης, πολύ καλή δράση έχει η τοπική εφαρμογή διαλύματος με Coffea crudum και Aesculus. Τονώνουν τη μικροκυκλοφορία στην περιοχή και απομακρύνουν το πρόβλημα. Με τον ίδιο τρόπο δρα και η κομπρέσα με Arnica Montana.
Όταν οι μαύροι κύκλοι στα μάτια συνυπάρχουν με οίδημα στην περιοχή τότε πολύ καλή δράση έχουν επιθέματα με Hamamelis.

 
Oι πληροφορίες για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι μόνο προς πληροφόρηση των ασθενών για τη φύση των φαρμάκων. Δε συνιστάται να παίρνετε ομοιοπαθητικά φάρμακα χωρίς την συμβουλή του ομοιοπαθητικού σας ιατρού. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αλληλεπίδρασης με οποιοδήποτε συμβατικό φάρμακο, απλά μερικές φορές κάποια από τα συμβατικά φάρμακα (αντιβιοτικά, κορτιζόνη) μπορούν να αναστείλουν την ομοιοπαθητική θεραπεία. Η παρασκευή και η κυκλοφορία τους είναι επίσημα κατοχυρωμένες από την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία (κοινοτική οδηγία ΟΔ/92/73/ΕΟΚ της 22/09/1992 και την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας απο 1/1/1994 που ακολούθησε).

 


  • Διάδωσέ αυτό το άρθρο: