Doc.gr
Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2013
Ομοιοπαθητική θεραπευτική
 “Similia Similibus Curentur” Samuel Hahnmann  

Ομοιοπαθητική θεραπευτική
: πρόκειται για  ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα με συγκεκριμένη μεθοδολογία προσέγγισης και εφαρμογής που χρησιμοποιεί ως  “φάρμακα” ουσίες  μέσα από το ορυκτό, φυτικό και ζωικό βασίλειο. Λειτουργεί με νόμους που διέπουν τη δομή και τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού τόσο στην κατάσταση της υγείας όσο και της ασθένειας.
Ο άνθρωπος είναι ένα σύνολο αποτελούμενο από τρία επίπεδα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Α) το σωματικό Β) το ψυχικό Γ) το διανοητικό.

Όταν ένα μέρος του σώματος πάσχει όλος ο οργανισμός πάσχει.

Τα συμπτώματα που παρουσιάζει κάθε ασθενής είναι ο τρόπος που αντιδρά η ζωτική ενέργεια του οργανισμού του, ώστε να βρει και πάλι την ισορροπία. Με την βοήθεια ουσιών από το φυσικό περιβάλλον που παρουσιάζουν ιδιότητες όμοιες με την εικόνα των συμπτωμάτων του κάθε ασθενούς ενισχύεται η ενεργειακή προσπάθεια του οργανισμού για επαναφορά της ισορροπίας.

Η καταστολή μεμονωμένων συμπτωμάτων δεν αποτελεί θεραπεία. Η διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας εξαρτάται πάντοτε από το βαθμό της διαταραχής τις ενεργειακές εφεδρείες της άμυνας του οργανισμού ενώ σε χρόνιες καταστάσεις πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το χρονικό διάστημα από την έναρξη του προβλήματος. Σημαντικό στοιχείο της Κλασικής Ομοιοπαθητικής είναι η εξατομίκευση της θεραπείας, αφού εξετάζεται συνολικά ο πάσχων οργανισμός, σε βάθος. Αυτό γίνεται με τη συλλογή πληροφοριών από το σωματικό, συναισθηματικό και διανοητικό επίπεδο του ασθενούς, ενώ λαμβάνονται υπόψη και άλλα στοιχεία όπως η κληρονομικότητα κλπ.

 Στην Κλασική Ομοιοπαθητική, η συνταγογράφηση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου γίνεται μετά από μια αναλυτική συνέντευξη που διαρκεί περίπου 2 ώρες για την πρώτη συνεδρία και λιγότερο για τις επόμενες. Η Ομοιοπαθητική ιατρική και η «κλασσική» ιατρική δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους αλλά η μια συμπληρώνει την άλλη, αφού ο ομοιοπαθητικός ιατρός αποδέχεται και αξιοποιεί όλες τις σύγχρονες μεθόδους της Ιατρικής. Η διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση της Ομοιοπαθητική ιατρικής είναι διαφορετική και έχει στόχο την οριστική ίαση του ασθενούς ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες όπου η «κλασσική» ιατρική δίνει θεραπεία «εφόρου ζωής».

Η ομοιοπαθητική μπορεί να προσφέρει οριστική θεραπεία σε: Ακμή, ψωρίαση, έκζεμα, λεύκη, χρόνιες δερματοπάθειες, δυσκοιλιότητα,σπαστική κολίτιδα, ελκώδη κολίτιδα άγχος, στρες, διαταραχές ύπνου, θλίψη, κατάθλιψη, ημικρανία, πονοκεφάλους, αμυγδαλίτιδα, ουρολοίμωξη, βρογχίτιδα, ωτίτιδα, ιγμορίτιδα, αμυγδαλίτιδα, ρινίτιδα, άσθμα, εποχιακή γρίπη, υποθυροειδισμό, υπερθυροειδισμό,υπέρταση, ανδρολογικά θέματα, διαταραχές στύσης, πολυκυστικές ωοθήκες, διαταραχές περιόδου, δυσμηνόρροια, ινομυώματα, συμπτώματα εμμηνόπαυσης. Η Ομοιοπαθητική θεραπευτική δεν μπορεί να βοηθήσει σε περιπτώσεις όπου έχει εξαντληθεί πλήρως η άμυνα του οργανισμού ή σε μόνιμες βλάβες οργάνων. Όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι και ακόμη σε περιπτώσεις αδυναμίας οριστικής ίασης η  Ομοιοπαθητική μπορεί να βελτιώσει την ποιότητας της ζωής.

 Το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν αποτελεί χημικό φάρμακο.

Προέρχεται από το φυσικό περιβάλλον και χορηγείται σε μεγάλες αραιώσεις για αυτό και δεν έχει καμία παρενέργεια. Στοχεύει στο ενεργειακό επίπεδο του ασθενούς προκειμένου να επαναφέρει την ισορροπία. Εάν κατά την διάρκεια της  Ομοιοπαθητικής θεραπευτική αγωγής παρουσιασθεί στον ασθενή μια οξεία κατάσταση θα πρέπει να απευθυνθεί στον θεράποντα Ομοιοπαθητικό γιατρό του. Κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει ορισμένες ουσίες.

Αυτές είναι:
  1. Ο καφές (επιτρέπεται χωρίς καφεΐνη και πάντα σε μικρές ποσότητες).
  2. Η μέντα (σε παστίλιες, τσίχλες, οδοντόκρεμες ή ρόφημα).
  3. Η καμφορά και τα καμφορούχα σκευάσματα ή αλοιφές.
  4. Το μπαχαρικό γαρύφαλλο, το γαρυφαλλέλαιο (εβγενόλη) που χρησιμοποιείται στην οδοντιατρική Στην περίπτωση αυτή καλό είναι να ενημερώνεται ο οδοντίατρος του ασθενούς και αν γίνεται να αποφεύγεται η χρήση του.
  5. Φάρμακα (αντιβιοτικά και κορτικοστεροειδή κλπ) αν κριθούν απόλυτα αναγκαία για τον ασθενή πρέπει να ληφθούν κατόπιν συνεννόησης με τον ιατρό του. Πάντως η ταυτόχρονη λήψη ομοιοπαθητικών σκευασμάτων και αλλοπαθητικών φαρμάκων δε συνεπάγεται κανένα κίνδυνο για τον ασθενή.


Η Ομοιοπαθητική ιατρική προσεγγίζει και δρα θεραπευτικά βασιζόμενη σε νόμους και φυσικές αρχές.

Θα πρέπει να ασκείται αποκλειστικά από ιατρούς και οδοντιάτρους ενω τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται από ειδικευμένους φαρμακοποιούς.

  • Διάδωσέ αυτό το άρθρο: